Ábyrgðaleysi

Það var frekar dapurt að heyra í Geir Haarde í kvöld í sjónvarpinu maðurinn er í einhverjum öðrum veruleika held ég en við hin - flest. Þrátt fyrir að afar fáir hafi trú á stjórnvöldum, hvort heldur innanlands eða utan, þá telur hann ekki ástæðu til að stjórnin fari frá. Nei hann og hans fólk kann og getur allt best öðrum er bara ekki treystandi til að veiða upp úr því djúpa fljóti sem hann og hans föruneyti er búið að koma þjóðinni í. 

Spaugstofan fór vel með þetta í síðasta þætti þar sem Geir virðist bara heyra það sem honum hentar - spurning hvort hann var með þessa sömu heyrn í gær þegar hæst lét fyrir utan Alþingi. Hann hefur hins vegar ekki komist hjá því að alla vega sjá í dag þegar hann var umkringdur reiðu fólki. 

Það má svo velta því fyrir sér hver ábyrgð formanns Samfylkingarinnar er í þessu öllu. Sökum veikinda sinna er henni hlíft við gagnrýninni en er það ekki ábyrgðarhluti að mæta svo veik til starfa í haust eins og hún gerði?  Það er ekki verið að tala um einhverjar smotterísákvarðanir sem teknar hafa verið fyrir hönd þjóðarinnar.

Geir segist hafa talað við hana í dag en svo fundar Samfylkingarfólk, þingmenn og almennir félagar þar sem þeir tala allt annað tungumál en það sem Geir flutti í kvöld eftir að hafa sammælst við Ingibjörgu. Er nema von að fólk sé æst, reitt og óttaslegið um framtíðina. Hverjum er að trúa í þessu öllu saman?

Svo er auðvitað hin stóra spurning sem forsætisráðherra og utanríkisráðherra hafa ekki enn fengist til að svara. Hvað þarf til að ríkisstjórn segi af sér? 

Þetta er náttúrulega lenska hér í Bananalandi að allt sé leyfilegt í ríkisstjórn og engin ástæða til að fólk segi sig laust frá þessum stólum þrátt fyrir að brjóta á þjóðinni með þeim hætti sem gert hefur verið.

Myndum þjóðstjórn og boðum til kosninga. 

Ljúfir dagar

Já þeir hafa liðið ótrúlega hratt þessir dagar á nýju ári og á morgun verður litla heimasætan 10 ára. Af því tilefni vorum við að baka mæðgur í dag.

Ég hef gaman af því að baka og tekst það oftast hreint ágætlega en fyrir morgundaginn var heimasætan með óskir um Barbie köku. Keypt var þar til gert form með afar fallegum myndum og fyrirmyndin var örugglega teiknuð í Photoshop af framleiðendum Disney en ekki unnin af amerískum bakara.

Ég var tilbúin með útskýringar á því að líklega gæti ég nú ekki skreytt þessa elsku eins og myndirnar væru sem með fylgdu en hún var fyrri til og vildi alls ekki svona hafmeyju eða þessa í kjólnum með öllum rósunum sem voru á stærð við títuprjónshaus. Mikið var mér létt þegar tillagan kom um að hún væri í grænum marsipankjól.

Þegar ég var svo búin að fletja út marsipanið og troða því á blessaða kökuna þá komu vonbrigðin í ljós.

Samtalið var einhvern veginn svona:

Jódís Jana, með þvílíkan sorgarsvip, mér finnst hann ekki fallegur mér finnst þessi hlið ljót

Ég reyndi að bjarga mér úr klípunni og svaraði að kjólar væru nú ekki alltaf rennisléttir, við gætum kannski falið misfellurnar með súkkulaði eða einhverju öðru

Jódís Jana: já við getum kannski snúið ljótu hliðinni, nei ég meina krumpuðu hliðinni, mamma verður þú ekki sár þegar ég segi ljótu hliðinni?

Ég: Nei vinan þetta hefði nú getað verið betra ég þarf greinilega að æfa mig í svona kjólaskreytingum

Jódís Jana: það er náttúrlega ekki allt fullkomið hjá manni í fyrsta skipti það segir þú alltaf við mig

Ég: Æi takk elskan fallega sagt hjá þér við æfum okkur saman í sumar

Síðan var kakan skreytt með súkkulaði og barbí sett í svartan/silfraðan topp og þá sagði Jódís Jana: Oh mamma hún er frábær ég vil helst ekki borða hana hún er svo flott hjá þér.

Veit ekki hvort þetta er fyrsti fyrirboði unglingsáranna þegar skipt er um skap og tilfinningarnar flæða á alla kanta en mín fékk bara knús frá mömmu í þetta skipið fyrir þessi fallegu orð.

Nú verður tekin mynd af kökunni þannig að hún geti ásamt afmælisgestum borðað blessaða kökuna sem vonandi smakkast þokkalega - annars er aðalmálið að hún er glöð þennan síðasta dag sem 9 ára stúlka.

Það er nefnilega merkilegur áfangi að fanga fyrsta tuginn í lífinu - maður er svo ótrúlega stór og þroskaður þegar honum er náð.

Í bili......

 

Fallegur dagur

Gleðilegt ár til ykkar sem blogg mitt nenna að lesa.

Mikið var sprengt hér í Ólafsfirði í nótt og veður gat ekki verið betra. Enda voru gestir Hallarinnar glaðir í sinni í nótt og bjartsýnir á árið sem nú er að hefjast. Þetta er alltaf öðruvísi barvakt allir svo jákvæðir mikið um kossa og knús.

En þegar við hjónin fórum heim um hálf sex í morgun þá var stillt veður og ekki var það síðra þegar við fórum á fætur um hádegið. Ég gerðist svo djörf að færa honum morgunmat í rúmið og síðan lákum við út í pott. Þar horfðum við á litla rellu svífa hér um fjörðinn og lenda á vatninu sem hefur verið mikið nýtt nú um jólin af mótorkross og vélsleðafólki. En það þýddi víst ekkert að dorma bara heldur rifum við okkur af stað í göngutúr með tíkurnar sem hlupu og nutu góða veðursins.

Að göngutúrnum loknum var boðið upp á heitt súkkulaði hjá tengdó ásamt bakkelsi svona til að viðhalda orkunni.

Nú er búið að dorma fyrir framan sjónvarpið og komið að því að elda steikina. Þetta át fer að taka enda þ.e. í því mæli sem það hefur átt sér stað því það er jú kreppa og fötin passa ekki eins vel núna og fyrir jólin svo að matseðilinn þarf líklega að endurskoða.

Í bili....

 

Tínast úr hreiðrinu

Já nú eru breytingar sonurinn farinn suður aftur og eldri dóttirin lögð upp í langferð ásamt vinkonu sinni.

Jólin voru ljúf og yndisleg. Litla fjölskyldan er nú orðin enn minni um stundasakir og ekki hægt að segja annað en að það séu töluverðar breytingar. Klara Mist búin að vera heima frá því í vor, vinna í Höllinni og hugsa vel um hundana okkar en lætur núna einn af mörgum draumum sínum rætast.

Hún ásamt Dísu vinkonu sinni lagði af stað til New York kl. 17 í dag og lenda þær á miðnætti að íslenskum tíma. Þaðan liggur svo leiðin til Jamaica þar sem þær ætla að eyða áramótunum. Ætlunin er að skoða ýmsa staði í norður-, mið- og suður Ameríku. Þær áætla að koma heim um miðjan maí ef allt gengur að óskum. Bjartsýnar og lífsglaðar stelpur.

Þær ætla að blogga eins oft og þær geta á http://mariposa.blog.is endilega fylgist með.

Við erum sem sagt orðin þrjú í kotinu aftur og Jódís Jana, sem verður 10 ára í janúar, hefur því óskipta athygli okkar foreldranna.

Og jólin komu

Já það fór eins og ég gerði ráð fyrir jólin komu í mitt hús eins og líklega flest önnur og ég og mitt fólk búið að gera þá hluti sem við ætluðum okkur að vísu var Þorlákur liðinn og runnið inn í aðfangadag þegar fólkið fór í háttinn en það er nú líka venjan hér á þessu heimili. Nú vorum við hins vegar bara í þokkalegum rólegheitum á aðfangadag og það er frekar langt síðan svo hefur verið. Fengum meira að segja vini í heimsókn kl. 17 og það fannst mér dásamlegt. Smá kaffisopi, spjall og knús svona rétt áður en heilagt varð.

Skreytingarnar verða fleiri og meiri með hverju árinu og ljósadýrðin náði hámarki á aðfangadag. Í stofuloftinu voru 1200 perur fyrir utan öll önnur jólaljós þannig að mér datt helst í hug bíómyndin með Christmas vacation þegar slokknaði á borginni.  Það birti allavega töluvert upp skal ég segja ykkur.

Nú steikin og jólaísinn brögðuðust ágætlega og var mikið hlegið þegar ég spurði hvernig smakkaðist og eldri dóttirin sagði; "allt í lagi en ekkert sérstakt" þ.e. kjötið en karlmennirnir voru himinlifandi, enda borðar dóttirin ekki kjöt nema bara á aðfangadagskvöld og þeim þótti hún ekki dómbær á hvernig smakkaðist. Það sama á reyndar við minn kæra en hann hefur fram til þessa verið yfirsmakkari á jólaísinn en syninum varð á orði að það þyrfti að þríhyrningsmerkja ísinn þar sem hann innihéldi svo mikið af vanilludropum sem við hin erum reyndar sammála. Svona eru nú bragðlaukar okkar misjafnir.

Í dag eldaði heimasætan sér svo hnetusteik sem hún hafði með sér í jólaboðið hjá ömmu og afa enda hangikjöt og svið í boði sem við hin borðuðum með bestu lyst. Það endaði nú reyndar svo að hún var spurð hvað væri eiginlega í þessari "steik" því þeim sem hana smökkuðu þótti hún ægilega góð. Þannig að hún var lukkuleg með sitt sérfæði blessunin.

Á morgun er svo jóla/kveðjuboð hér í Hlíðarveginum þar sem heimasætan er að fara af landi brott í tæpa fimm mánuði en hún og Dísa vinkona hennar ætla að þvælast um Norður-, mið-, og suður Ameríku. Bara spennandi og þær ætla að halda úti bloggsíðu sem kemur hér inn von bráðar.

Í bili.....

 

Mótmæli

Svona af því ég komst ekki á mótmælin á Akureyri í dag.

Þeir sem völdin hafa

 

Það eru í heiminum margir menn,

sem manngæsku ekkert vinna.

Sem hafa verið og eru enn,

óvinir bræðra sinna.

Þeir hugsa aðeins um eigin hag

og auðsljóma metorðanna.

Og hafa á ætíð það lúalag,

að læðast að baki manna.

 

Þeir bjóða ykkur margs konar kostakjör

og klappa á náungans herðar.

Þeir bjóða í veislur, með brosi á vör

og búast til aðstoðarferðar.

En lítils er virði það loforðskvak,

þó ljúfmennsku handtak þeir gefi.

Ef aðra þeir rétta, þá aftan við bak,

er óvæginn járnkrepptur hnefi.

 

Þið fölsku refir með fölsuð spil,

þið fjendur vinnandi þjóða.

Senn munu koma þau skuldaskil,

er skapanornirnar bjóða.

Þá enginn mun af ykkur bera blak.

Þá bros verður einskis virði.

Því okið mun falla á ykkar bak,

sem áður var þrælanna byrði.

Leynivinaleikur

Í Grunnskóla Ólafsfjarðar hefur undanfarin ár verið svokallaður leynivinaleikur. Gyða er yfirleynivinastrumpur enda annáluð fyrir gleði og skemmtilegheit. Leikurinn hefur verið með ýmsu sniði og nú í ár stóð hann yfir í tvær vikur og lauk í dag.

Fyrri vikan var sælkeravika og var þá mælst til þess að við gæfum okkar leynivini eitthvað gott í "bumbuna". Ostar, vínber, mandarínur, hákarl, hrossakjöt, öl af ýmsu tagi sem og gotterí og ýmislegt fleira varð fyrir valinu hjá vinahópnum í ár.

Svo tók við jólaþema sem varð mjög fjölbreytt eins og von og vísa er í þessum hóp.

Mesti spenningurinn er að fylgjast með og reyna að átta sig á hver leynivinur manns er og er ýmislegt á sig lagt til að koma ekki upp um sig. Hinir ýmsu "sendlar" færa fólki heim, send eru ljóð og skilaboð með margvíslegu móti og reynt að villa á sér heimildir eins og kostur er.

Minn leynivinur var Ásdís María og var ég nokkuð viss frá fyrstu gjöf en það var nú líka vegna skvísulegrar skriftar á nafninu mínu með fyrstu gjöfinni.

Í dag hittumst við svo og þá er gengið á röðina og við látin giska á hver við höldum að sé okkar leynivinur og útskýra af hverju við teljum akkúrat þennan en ekki hinn vera hinn eina sanna leynivin. Mikið hlegið af útskýringum að vanda og yndislegt að koma heim af svo góðri samkomu.

Enda sit ég og raða í mig konfektmolum Jóa Fel sem Ásdís María færði mér. 

Í bili.....

Frostrósir og félagar

Fór ásamt mínum kæra á tónleika Frostrósanna og gesta í íþróttahöllinni á Akureyri í gærkveldi og maður lifandi ég svíf enn.

Við fengum sæti á næstfremsta bekk og beint fyrir framan söngvarana og hvað er hægt að hafa það betra. Rósirnar voru hver annarri betri en Eivor er alveg yndisleg og lét ekki gullkjólinn sem hún skartaði aftra því að vera á tánum - engir skór hjá henni frekar en fyrri daginn. Hún syngur eins og engill ja eða seiðkona og höfðar mikið til mín. Margrét Eir fannst mér líka fara á kostum og hún og Hera bræddu mann algerlega þegar þær sungu Helga nótt.

Nú svo var karlpeningurinn ekki síðri og ég þarf nú ekki annað en að sjá Garðar Cortes brosa þá fæ ég í hnén hvað þá þegar hann hefur upp raust sína.

Þetta voru alveg magnaðir tónleikar og ljóst að ég mun fara að ári ef það verður í boði.

Í bili......

Stjórnarfundur, sveitarstjórnarráðsfundur og flokksráðsfundur VG

Já sunnudagurinn var fundardagur svo sannarlega. Rosalega góð stemming og þrusumæting. Þar sem ég er í sveitarstjórnarmálunum þá finnst mér tilhlýðilegt að ályktunin úr okkar hópi fylgi hér með. Bendi annars á heimasíðu VG þar sem finna má vinnuplagg sem lagt var fyrir flokkráðsfundinn og er nú komið í frekari úrvinnslu í grasrótinni.

Ályktun um sveitastjórnarmál var samþykkt samhljóða en hún er svo: 

Flokksráðsfundur Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs haldinn 7. desember 2008 á Grand hótel telur það vera sameiginlegt verkefni hins opinbera, ríkis og sveitarfélaga, að standa vörð um hag almennings. Sveitarfélögin gegna lykilhlutverki í endurmótun samfélagsins og mikilvægi þeirra við uppbyggingu og endurmat er ótvírætt í samstarfi við íbúa, félagasamtök og hagsmunaaðila. Þau standa íbúunum næst og sinna verkefnum á sviði velferðar og menntunar. Sérstaklega þarf að styrkja og efla sveitarfélögin við þau skilyrði sem nú eru uppi.

Mikilvægt er að löggjafinn tryggi Lánasjóði sveitarfélaga og Jöfnunarsjóði sveitarfélaga fé til að lána sveitarfélögum til rekstrar við þær sérstöku aðstæður sem nú ríkja. Þó verði jafnframt tryggt að rekstur sveitarfélaga verði lagaður að þeim aðstæðum sem skapast hafa þannig að Lánasjóðurinn komist ekki í þrot.

Það er skýlaus krafa sveitarstjórnarráðs Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs að við mótun efnahagsaðgerða ríkisstjórnarinnar verði hagsmunir sveitarfélaganna hafðir í forgangi.

Að afloknum vinnufundi

Við fórum á vinnufund H-listakonur til Siglufjarðar í gær og komum heim rúmlega hálf tólf í gærkveldi. Ekki hægt að segja annað en að við höfum verið frekar þreyttar og sýnir þessi mynd einna best ástandið á okkur.